naar zijn geboorteplaats bijgenaamd Bóromha, Ierlands krachtigste hoogkoning (1001-1014), werd in 926 geboren. Na lange strijd met zijn Ierse mededingers en de Denen van Limerick veroverde hij in 978 de troon van Caisel (Cashel), breidde zijn bewind steeds verder uit en in 1004 en 1005 vestigde hij zijn gezag over heel Ierland.
De volgende vredesjaren zijn het enige tijdperk in de geschiedenis van het eiland, waarin de centrale monarchie werkelijkheid was. Onder zijn krachtig en tactisch bestuur herstelde het land zich van de verwoestingen, aangericht door de Vikingen. In 1014 echter sloot Sitric van Dublin een verbond met jarl Sigurd van de Orkaden e.a. geduchte Wikingen, bovendien met de ontevreden Ieren van Leinster. In de grote slag van Cluain Tarbh (Clontarf bij Dublin), 23 Apr. 1014, werden de invallers totaal verslagen, doch ook Brian’s zoon en kleinzoon sneuvelden, terwijl de bejaarde hoogkoning door een vluchtende Wiking overvallen en gedood werd.Lit.: Voornaamste bron (verheerlijking): Cogadh Gaedhel re Gallaibh („de strijd van de Ieren tegen de Noormannen”), uitgegeven met vertaling door J. H. Todd (London 1867); daarnaast (Noors standpunt) de Njals-saga; A. Stopford Green, History of the Irish state to 1014 (London 1925); A.
J. Goedheer, Irish and Norse traditions about the battle of Clontarf (Haarlem 1938).
