Neolatijns dichter en historicus (Bergen, Heneg., 1597 - 24 Oct. 1659), genoot humaniora-onderricht bij de Jezuïeten, studeerde filosofie te Leuven, werd geestelijke en trad op als prediker en biechtvader in zijn vaderstad; op het eind van zijn leven benoemd tot kanunnik van Sainte-Aldegonde te Maubeuge. Leverde voortreffelijk studiewerk — met behulp van originele, thans gedeeltelijk verloren documenten — op het gebied van de kerkgeschiedenis van Henegouwen, en wijdde daaraan een aantal geschriften waarvan het voornaamste is de trilogie in verzen, getiteld: Prodromus Hannoniae, gewijd aan de Heiligen, de abdijen en de schrijvers van dat gewest (1637-1645).
Lit.: Biogr. Nat. d. Belg. 2, 909; Beschrijving van zijn werken in: Bibliotheca Belgica s.v.
