Italiaans toneelschrijver (Napels 19 Sept. 1861 - Sorrento 1943), begon als journalist en criticus, propageerde Wagner en Ibsen in Italië en kwam zo tot het schrijven voor het theater, waarvoor hij in 30 jaar tijds meer dan 40 werken van iedere soort schiep, vooral psychologische en sociale drama’s in de geest van Ibsen, welke in tal van landen opgang maakten. Hij schreef voorts verzen in Napolitaans dialect, acht bundels novellen (in 4 dln uitg. 1910), en essais op velerlei gebied.
Zijn origineelste stukken zijn Il piccolo santo en I pazzi; bekendheid verwierven ook: Don Pietro Caruso, Maternità, Sperduti nel buio, La piccola fonte, Il perfetto amore, Notte di neve, Fantasmi, Gli occhi consacrati, Il frutto acerbo. In 1924 werd hij als lid der liberale oppositie tegen het fascisme in de Kamer verkozen. Zijn verzamelde drama’s verschenen in 10 dln in 1908 e.v.Lit.: P. Parisi, R. B. (Palermo 1923); F. Biondillo, R. B. (Palermo 1923); Silvio D’Amico, Il teatro ital. del Novecento (Milano 1932).
