tweede generaal van het Leger des Heils, de oudste zoon van William (Halifax 8 Mrt 1856 - Hadley Wood 16 Juni 1929), werd reeds in 1874 officier en behoorde sinds 1880 tot de staf van het Leger. In 1912 volgde hij zijn vader op als generaal.
Hij is dit gebleven tot Febr. 1929, toen hij door een raad van 61 officieren uit de hoogste leiding van zijn functie werd ontheven en een opvolger door deze raad werd aangewezen. Enkele maanden later is Booth gestorven.Het leger is onder zijn leiding en door zijn krachtige propaganda sterk gegroeid; de vorming van het huidige financiële en zakelijke systeem der organisatie is grotendeels aan zijn arbeid te danken. Een grote stuwkracht ging ook uit van zijn vele buitenlandse reizen ten behoeve van het Leger. Bij zijn ganse arbeid ondervond hij veel steun van zijn vrouw, Miss Florence Soper, met wie hij in 1882 in het huwelijk was getreden. Uit dit huwelijk werden twee zonen en vijf dochters geboren, die allen werkers in het Leger geworden zijn.
Bramwell Booth schreef o.a.: Echoes and Memories (1925), These Fifty Years (1929) en verder tal van artikelen over sociale problemen.
Lit.: Catherine Bramwell-Booth, Br. B. (1933); ook het werk van St John Ervine, God’s Soldier: General William B. (1934) geeft vele gegevens over Br. B.
