Italiaans rechtsgeleerde (Rome 29 Juni 1864 - 21 Nov. 1932), was hoogleraar in het Romeinse recht, eerst te Camerino (1888) en ten slotte sinds 1916 te Rome. Door brede historische onderzoekingen over de sociale ontwikkeling van bepaalde rechtsinstellingen en vernuftige hypothesen wierp hij nieuw licht op de oudste geschiedenis van familie, erfrecht en eigendom.
Hij is de schepper van de Italiaanse Romanistenschool en de meeste hedendaagse Italiaanse beoefenaren van het Romeinse recht zijn zijn leerlingen.Bibl.: Istituzioni di diritto romano (10a ed. 1934) (vertaald als: Grondbeginselen van het Rom. recht door J. Hamburger A. Dzn., 1919); Storia del diritto romano (4a ed. 1934); Scritti Giuridici Varii (4 dln, 1916 v.); Corso di Diritto romano (1925 vv); Lezion i di Storia del Commercio (2 dln, 1924). In 1930 verschenen Studi in Onore di P. B. in 4 dln.
Lit.: G. Bortolucci in: Bullettino dell’Istit. di Diritto rom. 41 (1933); Ernst Rabel in Zeitschr. d. Savigny-Stiftung für Rechtsgesch. Roman. Abt. Band 53 (1933), blz. 647 vv.
