of cyaanwaterstofzuur (HCN) en zijn zouten, de cyaniden, waarvan het bekendste is cyaankalium of kaliumcyanide, zijn zware vergiften.
Een verdunde oplossing, die 2 pct blauwzuur en 98 pct spiritus van 16,3 pct bevat, werd vroeger onder de naam acidum hydrocyanicum dilutum (verdund blauwzuur), als geneesmiddel gebruikt; tegenwoordig gebruikt men bijna uitsluitend Laurierkerswater (Aqua Laurocerasi), dat ook het Bitteramandelwater (Aqua Amygdalarum amarum) verdrongen heeft. Deze wateren, die door destillatie van de op bepaalde wijze voorbehandelde grondstoffen met water zijn verkregen, bevatten 0,1 pct cyaanwaterstofzuur, dat gedeeltelijk gebonden is aan benzaldehyde. In de grondstof zelf is dit benzaldehyde-cyaanhydrine weer gebonden aan suikers tot glucosiden.
Laurierkerswater wordt gebruikt ter vermindering van de hoestprikkel en daartoe druppelsgewijs of in drankjes toegediend. Het is niet zo onschuldig als men gewoonlijk denkt; 60 cm3 bevatten een voldoende hoeveelheid cyaanwaterstofzuur om de dood te veroorzaken.
PROF. DR J. KOK
