noemt men in de geneeskunde een ronde, blaasachtige verheffing der opperhuid door een verzameling van heldere, troebele of bloedige vloeistof tussen opperhuid en lederhuid. Zij ontstaat door verbranding, kneuzing, druk, door blaartrekkende middelen (vesicantia, bijv.
Spaanse vlieg) of door ontsteking der huid bij sommige ziekten, bijv. pemphigus, pokken enz. In Zuid-Nederland spreekt men meer van blaas of blein dan van blaar. Voor kleine blaartjes gebruikt men ook wel de woorden vesicula en phlyctaen, voor grote, bulla (zie huidziekten).
