zijn invoerrechten, die worden geheven met het oogmerk,
binnenlandse bedrijfstakken te beschermen tegen buitenlandse concurrentie; dit in tegenstelling tot fiscale rechten, die uitsluitend zijn bedoeld als middel tot het verschaffen van inkomsten aan de Staat. Indien invoerrechten in het bijzonder de bescherming van nieuw opgerichte bedrijven of bedrijfstakken tegen de concurrentie van oudere buitenlandse bedrijven tot doel hebben, spreekt men van opvoedende rechten (Erziehungszölle). Een recht, dat ter bescherming van bijzondere belangen wordt geheven boven het normale tarief van invoerrechten, wordt surtaxe genoemd. Een voorbeeld hiervan vormen de surtaxes d’entrepôt : extra invoerrechten op goederen, die niet rechtstreeks uit de productielanden, doch via buitenlandse entrepots worden ingevoerd. Ter bescherming van de nationale scheepvaart kent men vlagsurtaxen, geheven op goederen, welke onder vreemde vlag worden ingevoerd {surtaxes de pavillon). In de 19de eeuw werden schaalrechten geheven ter bescherming van het niveau der binnenlandse graanprijzen in sommige landen; naar gelang de invoerprijzen van graan daalden, stegen de invoerrechten, en omgekeerd.
DR C. GOEDHART
Lit.: A. M. de Jong, Intern. Handel en Handelspolitiek; B. Whale, International Trade; R. F. Harrod, International Economies; G. Haberler, Der internationale Handel.
