een Brits-Westindisch eiland, tot de Kleine Antillen en de Eilanden Boven de Wind behorende, ligt op I3°4' N.Br. en 590 37' W.L. v. Gr. en telt op 430 km* 212 366 inw., van wie 90 pet kleurlingen.
In het N., W. en Z. is het land laag, maar het verheft zich terrasgewijs naar het N.O., waar de kusten zich steil verheffen. Omgeven is het eiland door koraalriffen. De aanzienlijkste toppen, de Mount Hillaby en de Mount Misery, zijn slechts 336 en 321 m hoog. De heuvels bestaan er uit koraalkalk, mergel en zandsteen; de kalkachtige bodem is met een dunne laag vruchtbare aarde bedekt. Er ontspringen bitumineuze bronnen, doch er zijn geen rivieren of beken. Het klimaat is gezond en van Jan. tot Mei zeer aangenaam.
In Juni neemt de regentijd een aanvang, en van Aug. tot Nov. heerst er een grote hitte en wordt het eiland somtijds geteisterd door vreselijke orkanen. De gemiddelde temperatuur bedraagt 27,4 gr. C., de gemiddelde neerslag 1470 en in het heuvelland 1600 mm. Het eiland ligt in de N.O.-passaat. Aardbevingen komen er niet zo dikwijls voor als op de overige Westndische eilanden. De landbouw is van groot beang.
Van een oppervlakte van 43 120 ha waren in 1944 ong. 27 540 ha bebouwd, waarvan 14 902 ha met suikerriet beplant. De opbrengst bedroeg 94 531 ton suiker en 7 853 654 w. gallons melasse. Op het eiland zijn een honderdtal suiker- en melassefabrieken, benevens 3 rumstokerijen; de rumproductie bedroeg in 1944: 1 687 324 p. wine gallons. De belangrijkste voortbrengselen zijn suiker, koffie, graan, indigo, gember, sisalhennep, katoen, arrowroot, bataten, copra en hout. De zeevisserij wordt uitgeoefend door 1200 mannen en 600 k 700 vrouwen op een paar honderd kleine boten. Uitvoerproducten zijn: suiker, rum, tamarinde, katoenlint en margarine.
De spoorweg, die de hoofdstad Bridgetown met het binnenland verbindt, heeft een lengte van 39 km. Aan de kust liggen kleine zomer- en winterbadplaatsen (Speightstown, Codrington College).Barbados heeft een gouverneur, die tevens bewindhebber is over de groep der Windwardeilanden. Hij wordt bijgestaan door een Raad van 10 en door een volksvertegenwoordiging van 24 leden. Barbados werd in 1519 door de Portugezen ontdekt, maar het bleef wel een eeuw na de ontdekking van Amerika onbekend. In 1605 namen de Engelsen het in bezit en in 1624 werd er door een Engelsman, Dean, de eerste volksplanting gesticht. In 1627 werd het een eigendom van twee adellijke Britse geslachten (Marlborough en Carlisle) en eerst in 1652 ging het weder over op de Engelse kroon. Het eiland heeft gedurig geleden door vreselijke orkanen, door de gele koorts en de cholera, alsmede economisch door de afschaffing van de slavenhandel (1834).
Lit.: J. H. Stark, History and Guide to Barbados (1893); E. Algernon Aspinall, The British WestIndies (Londomgi2); V. T. Harlow, A History of Barbados 1625-1685 (Oxford U.P. 1926).
