Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 05-01-2022

Baldus de ubaldis

betekenis & definitie

middeleeuws Italiaans rechtsgeleerde (Perugia 1327-1406), behoort met Bartolus*, wiens leerling hij was, tot de bekendste vertegenwoordigers der Postglossatoren-school. Hij doceerde in Bologna, Pisa, Florence, Padua, Pavia en Perugia, en beheerste zowel het Romeinse als het Canonieke recht.

Hij schreef commentaren op de Decretalen en het Corpus Juris en gaf vooral over kerkelijke zaken en gildewezen zeer belangrijke adviezen.Bibl.: Consilia sive Responsa (Francof. 1589); Tractatus de Vi et Potestate Statutorum, uitgeg. door E. M. Meyers (Haarlem 1939).

Lit.: B. H. D. Hermesdorf, Schets d. uitwendige Gesch. v. h. Rom. Recht, 3de dr. (1946) blz. 353; L’Opera di Baldo nel V Centenario della sua morte (Perugia 1901); H.

Kantorowicz, Baldus de Ubaldis and the Subjective theory of Guilt, Social Science, I (1934) 358-376: E. M. Meyers, Introduction ä la publication d’ceuvres inédites de Balde et de Van der Keesel, Rev. Crit.de Droit internat. (1946) nos 3-4.

< >