Frans ingenieur en economist (Fossano, Piémont, 18 Mei 1804 - Parijs 5 Sept. 1866), was ingénieur des ponts et chaussées en werd inspecteur général van deze dienst. Hij schreef talrijke verhandelingen over onderwerpen zijn werkzaamheid rakende en hield zich daarbij ook bezig met de regeling van het wegverkeer.
Dit leidde hem vermoedelijk tot economische studies. Hij schonk aandacht aan de vraagstukken van tollen en vrachttarieven, en kwam daardoor tot een bestudering van de waarde- en prijsleer die hij in verschillende tijdschriftartikelen behandelde. Hij was een zeer scherpzinnig en oorspronkelijk denker die zijn tijd ver vooruit was. Hij is een van de eerste en belangrijkste voorlopers van de grensnutleer geweest, op wiens werk echter eerst na de ontwikkeling van deze leer door Walras en Stanley Jevons door hen weer de aandacht werd gevestigd. De laatste (Theory of Political Economy, inl. blz. 28) erkent dat zijn leer reeds in wezen bij Dupuit te vinden is, die vermoedelijk „the earliest perfect compréhension of the theory of utility” bezat. Na Cournot, wiens werk hem onbekend was, is Dupuit de eerste geweest die gebruik maakte van vraagcurves.
Hij hield zich speciaal bezig met de theorie van differentiële vrachttarieven en Edgeworth (Papers relating to Political Economy, II, 404) noemt hem „the earliest, and still, I think, highest authority on the theory of discrimination”. In 1861 schreef hij op verzoek van een der ministers een boek over La liberté commerciale. Al had hij in zijn dagen een grote naam als economist, zijn waarde- en prijsleer vond onvoldoende begrip en raakte spoedig in vergetelheid.PROF. MR F. DE VRIES
Lit.: Mario di Bernardi, De l’Utilité et de sa Mesure (Turin 1933), bezorgde een herdr. van zijn belangrijkste, weinig toegankelijke, tijdschriftartt., van een gedeelte van een van zijn boeken en van een korte biografie in 1866 verschenen, waaraan hij een bibliografie toevoegde; F. de Vries, Dupuit*s Theorie der differentiële vrachttarieven (De Economist, 1944).
