de hal voor audiënties der latere Perzische koningen, omgeven door een aantal dienstvertrekken. De apadana vormde gewoonlijk een paleis op zichzelf, naast het woonpaleis of de Tatchara.
Darius I bouwde omtrent 517 v. Chr. de apadana van Persepolis, die door Artaxerxes I voltooid en zeer verrijkt werd. Zij heeft een vierkant grondvlak, bestaat uit een zuilenhal en een voorvertrek, dat geflankeerd is door twee zijvertrekken, waarboven twee vierkante torens uit tichelsteen zijn opgetrokken. Minder goed bewaard is de apadana van Soesa, waarvan eigenlijk alleen de reusachtige stierkop-kapitelen in het Louvre te Parijs enig idee kunnen geven. Daar Soesa meer in Mesopotamische trant is gebouwd, zal haar apadana ook veel smaller zijn geweest dan de oudere te Persepolis.Lit.: M. Dieulafoy, L’Acropole de Suse (Paris 1890); E.Pillet, Le Palais de Darius à Suse (Paris z.j.); Pope en Ackermann, A survey of Persian Art (London 1938).
