Oostenrijks componist (Wenen 3 Dec. 1883 - Mittelsill 15 Sept. 1945), studeerde muziekgeschiedenis bij Guido Adler en promoveerde in 1906 aan de Weense universiteit. Zijn muzikale opleiding kreeg hij bij Schönberg.
Hij werkte een tijdlang als dirigent in Duitsland en te Praag, maar vestigde zich later uitsluitend als componist en theorie-leraar te Wenen. Zijn werk, waarin de uiterste consequenties van Schönberg’s dodecaphonische principes zijn toegepast, zijn beknopt van vorm, nerveus-gespannen en van een uiterste subtiliteit naar inhoud. Van de Schönbergleerlingen is hij degeen die op de huidige jongeren de meeste aantrekkingskracht uitoefent.Bibl.: o.a. Passacaglia (1908); Sechs Orchesterstücke (1909); Fünf Orchesterstücke (1911) voor orkest; 3 werken voor strijkkwartet, stukken voor cello en piano en voor viool en piano; verder een a-capella koor en vele liederen met piano, met kamerensemble en met orkest, o.a. op teksten van Georg Trakl en Rilke.
