heet in het Romeinse en Griekse recht de overeenkomst, waarbij de schuldenaar zijn schuldeiser tot zekerheid van de betaling van een schuld het bezit van een onroerend goed verschaft, onder beding, dat het gebruik van dat goed en de vruchten daarvan aan den crediteur zullen toekomen in de plaats van interessen over de verschuldigde som. Het is een bijzondere soort van pandovereenkomst.
In het Oudfranse recht was een soortgelijke, overeenkomst bekend onder de benaming mortgage, waarbij de vruchten met de interessen werden verrekend. Bij vifgage strekten de vruchten in mindering van de hoofdsom.Volgens het Franse recht geeft antichrèse den schuldeiser bezit van het onroerend goed met het recht om de vruchten van het goed te trekken onder gehoudenheid deze te verrekenen met de interessen en het daarboven genotene in mindering van de hoofdsom te doen strekken (Code Civil, art. 2085-2091).
Lit.: Jörs-Kunkel, Römisches Recht (1935), blz. 155; Planiol, Traité élémentaire de droit civil, II, no. 2490 en v.v.
