koningin der Oostgoten (30 Aug. 526 - 30 Apr. 535), was dochter van Theodorik den Grote, koning der Oostgoten, en huwde in 515 met Euthari Cilliga, een Gothisch edelman, aan wien ze in 516 een zoon schonk, Athalarik, die door Theodorik tot zijn opvolger werd bestemd. Euthari stierf echter reeds in 522, Theodorik in 526, zodat Athalarik, nog slechts 10 jaar oud, koning der Oostgoten werd.
In die omstandigheden was het zijn moeder Amalaswintha, die in feite het gezag uitoefende. Ze voerde een politiek van toenadering tot de Romeinse elementen van het rijk, wat haar de vijandschap van de Gothische adel bezorgde. Op buitenlands gebied toonde ze zich zeer zwak, liet noordelijk Provence over aan de Bourgondiërs en Septimanië aan de Westgoten. Ondertussen groeide Athalarik op. Hij stierf echter op achttienjarige leeftijd (2 Oct. 534). Dit veranderde niets aan de groeiende oppositie van de Gothische edelen tegen de koningin, wie men haar Romeins-gezinde politiek verweet. Ze meende zich te redden door de bescherming van haar neef Theodahat te verkrijgen, doch deze liet haar op een eiland in het Bolzenmeer gevangenzetten, en in het bad worgen (30 Apr. 535). Het volledige verval van het Oostgothische rijk volgde spoedig.PROF. DR J. DHONDT
Lit.: L. M. Hartmann, Geschichte Italiens im Mittelalter, I. 2. Aufl. (1923); L. Ginetti, II governo di Amalasunta, (Siena 1901); T. Hodgkin, Italy and her invaders, III (Oxford 1896).
