is volgens het NEDERLANDS W. V.
Str. (art. 317) het misdrijf waaraan hij zich schuldig maakt, die iemand, met oogmerk zichzelf of een derde te bevoordelen, door geweld of bedreiging met geweld dwingt tot de afgifte van enig goed, dat geheel of ten dele toebehoort aan hem, tegen wien de dwang wordt uitgeoefend, of ook aan een derde. Eveneens is dit het geval, indien de dwang wordt uitgeoefend tot het aangaan van een schuld of het teniet doen van een inschuld. Dit feit wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren, tenzij het wordt gepleegd onder enkele in de wet genoemde omstandigheden, waarbij tot twaalf jaar gevangenisstraf kan worden opgelegd; terwijl die termijn nog verlengd wordt tot ten hoogste vijftien jaren, indien het gepleegde feit de dood van hem, tegen wien het geschiedde, tengevolge heeft.Volgens art. 470 van het strafwetboek is in BELGIË de afpersing strafbaar met opsluiting van 5-10 jaar; de straf zal echter deze van dwangarbeid van 15-20 jaar zijn, indien het geweld of de bedreigingen een ongeneesbare ziekte, een blijvende arbeidsonbekwaamheid of een zware verminking voor gevolg gehad hebben (art. 473, Strw.).
