gezegd William, Frans schilder (La Rochelle 30 Nov. 1825-18 Aug. 1905), werd in 1846 leerling van Picot, aan de École des Beaux-Arts te Parijs. Van 1850-1854 verbleef hij te Rome, waar hij vooral Rafaël, del Sarto, Reni copieerde.
Te Parijs teruggekeerd werd hij er weldra de bij uitstek officiële schilder. Hij voerde tal van opdrachten voor de decoraties van particuliere woningen, regerings- en andere openbare gebouwen en kerken uit. Behalve deze werken met allegorische, mythologische en godsdienstige voorstellingen, maakte hij portretten, en, later vooral, genreschilderijen en naakten, die in het bijzonder in Amerika zeer gezocht waren, en waar hem zeer aanzienlijke prijzen voor werden betaald. Alle officiële onderscheidingen en waardigheden vielen hem ten deel.Het geval van Bouguereau is eigenaardig. Wereldberoemd, populair zelfs, werd op hem door de grote schilders van zijn tijd — die in hem de verpersoonlijking van het Academisme zagen — gesmaald. Die geringschatting heeft hij niet verdiend. Hij meende het eerlijk. Zijn kunst, een te gemakkelijke navolging van die meesters der Italiaanse Renaissance, die hij bovenal vereerde, bezit decoratieve hoedanigheden, zij onderscheidt zich door een klare compositie, door een zuivere tekening en door een tedere kleur, zij getuigt van een zekere kinderlijke onschuld.
Lit.: Artistes modernes, Cat. ill. des œuvres de W. B. (Paris 1885); R. Ménard, Grands peintres franç. et étrang., I. W. B. (Paris 1885); M. Vachon, W. B. (Paris 1900).
