Duits predikant en politicus (Halberstadt ii Dec. 1835 - Bozen-Gries 2 Febr. 1909) was van 1874-1890 hofprediker te Berlijn, van 1879-1898 lid van het Pruisische Huis van Afgevaardigden en van 1881-1893 en 1898-1908 lid van de Rijksdag. Om de arbeiders sociale verbetering te brengen en hen voor de kerk te herwinnen stichtte hij, tegenover de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, de Chr.
Sociale Arbeiders Partij (1878). Hij behoorde tot de oprichters van het Ëvangelisch-sociale Congres (1890), waaruit hij zich in 1896 weer terugtrok om zich steeds meer in conservatieve banen te bewegen. Hij was een der invloedrijkste voormannen van het antisemitisme in Duitsland, maar wist Bismarck niet tot meegaan te bewegen.Lit.: D. v. Oertzen, A. S. (2 dln, 1910); O. Norel, A. S. en zijn soc.-ethisch streven (1914); W. Frank, A. S. und die christlich-soziale Bewegung (1928); F. Brunstädt, A. S. (1935).