is de naam aan verschillende, vaak met elkaar verwarde, Indische houtsoorten, alle rijk aan hars en sterk maar verschillend riekend. Sommige komen ook voor als aloëhout, agallochehout, kalambak, paradijshout, aspalaathout.
De meest voorkomende zijn van: Aquilaria malaccensis, vuilgeel tot groenachtig, Aq. aggallocha, donkerbruin (fam. Thymelaeaceeën) van Excoecaria agallocha (fam. Euphorbiaceeën), roodachtig bruin.Het hout van Aquilaria is van Java niet bekend, wel van het Maleise Schiereiland, van Banka en Borneo. Het normale hout is wit, zacht en niet verharst; er komen echter verharste plekken in voor, het op Borneo zgn. garoehout, dat men na het vellen van oude bomen er uit hakt. Ook uit dode, omgevallen bomen kan het gemakkelijk verzameld worden, daar het niet verharste hout gemakkelijk wegrot; het is dan echter minder goed van kwaliteit. Het reukhout van Excoecaria wordt alleen gevonden in bomen, die aan steenachtige stranden groeien, waar ze beurtelings door het zeewater bespat en door de zon geblakerd worden. Ook hier betreft het een plaatselijke verharsing van het hout op plekken, die gebarsten zijn. Dit hout vindt men ook op Oost-Java en Bali. Het hout wordt zowel als reukhout als medicinaal gebruikt, doch komt in de Europese handel niet voor.
