was volgens de Romeinse sage een lichtekooi, die de geliefde van Hercules werd, naderhand trouwde met een rijk Etruriër, Tarutius, en na diens dood het van hem geërfde vermogen vermaakte aan het Romeinse volk. Volgens een vermoedelijk jonger, maar meer verbreid verhaal werd zij de vrouw van den herder Faustulus en pleegmoeder van Romulus.
Deze laatste zou dan de gelukkige erfgenaam geweest zijn, toen zij na Faustulus’ dood met Tarutius was gehuwd. In de keizertijd wordt zij wel in verbinding gebracht met het ontstaan van het priestercollege der fratres arvales-, zij zou twaalf zonen hebben gehad; toen een van dezen was gestorven, zou Romulus zijn plaats ingenomen en met de zonen van Acca Larentia het genoemde college gevormd hebben. Als pleegmoeder van Romulus werd zij het meest vereerd. Op haar graf werd elk jaar op 23 Dec. een offer gebracht, Larentalia geheten. Waarschijnlijk gold dit offer oorspronkelijk een met het dodenrijk in verband staande godin Larenta of Larentina, waarmee Acca Larentia intussen volgens sommigen in oorsprong identiek is.
