Als “tellus” komt zij in de antieke en de vroeg-christelijke kunst veelvuldig voor: een mannen- of vrouwenfiguur, vaak met een spade bij zich en soms met een vestingachtig hoofddeksel, als mannenfiguur is zij gemeenlijk een pendant van de “aqua”, het water, zo bij sommige vroege verbeeldingen van Christus’ doop. Naderhand verdwijnt ze en komt zelfs in de kunst van het Barok zelden meer voor, daar ze het veld heeft moeten ruimen voor de meer ethisch getinte voorstelling der „wereld”.
Een enkele maal, vooral op titelprenten, ontmoet men haar nog als een vrouw in lang, los gewaad, met een aardbol in de hand en soms landbouwwerktuigen aan haar voeten.
