is in het strafrecht het aangrijpen en vasthouden van den verdachte met het doel hem naar een plaats van verhoor te leiden. In geval van ontdekking op heterdaad is ieder hiertoe bevoegd, de opsporingsambtenaren bovendien, wanneer zij iemand verdenken een feit te hebben gepleegd, waarvoor voorlopige hechtenis is toegelaten, of van het opgeven van een valse naam.
Naast dit „aanhouden” valt te onderscheiden de bevoegdheid van iederen opsporingsambtenaar den verdachte naar zijn naam,voornamen en woon- of verblijfplaats te vragen en hem daartoe „staande te houden”.
De wet gebruikt verder de term aanhouding nog in ander verband, nl. aanhouding ter toepassing van een vrijheidsbeneming ingevolge een bevel van bewaring, gevangenneming, tot tenuitvoerlegging van een vonnis.
