Kunigund (De Heilige), gemalin van keizer Hendrik II, was eene dochter van graaf Siegfried van Luxemburg. Met haar gemaal, hertog Hendrik van Beijeren, werd zij te Mainz in 1002 als koningin der Duitschers en in 1014 door Benedictus VIII te Rome als keizerin gekroond. Volgens eene sage hadden de beide echtgenooten de gelofte van onthouding van alle huwelijksgemeenschap afgelegd. Intusschen mag men dit met betrekking tot den Keizer betwijfelen, daar men verhaalt, dat hij zich op den rijksdag te Frankfort over de kinderloosheid zijner,gemalin beklaagd heeft.
Toen later de laster het onberispelijk gedrag der Keizerin poogde te bezwalken, onderwierp zij zich aan een godsoordeel, wandelde blootvoets over gloeijende ploegijzers en overtuigde daardoor den Keizer van hare onschuld. Na zijn dood begaf zij zich in het door haar gestichte klooster Kaufungen bij Cassel, aanvaardde den slujier in 1025, overleed den 30sten Maart 1038, en werd in den dom te Bamberg bijgezet. Innocentius III nam haar op onder de Heiligen.
