Koppen is de naam van eene heelkundige bewerking, dienende om de huid op eene bepaalde plaats te prikkelen en hierdoor afleiding te bezorgen aan dieper gelegen deelen. Het geschiedt door boven die plaats door middel van kopglazen of koppen van kaoetsjoek een luchtledig te maken. Hiertoe doet men in zoodanig glas, dat den vorm heeft van een theekopje, een weinig aether sulphuricus, steekt dien in brand en zet het glas luchtdigt op de huid. De vlam verteert er de zuurstof en vormt een luchtledig, zoodat het bloed en de vochten in de daaronder liggende huid worden opgetrokken.
Hieraan geeft men den naam van drooge koppen. — Kerft men echter die plaats met een kopsnepper, die 8 tot 12 uitspringende mesjes bevat, en plaatst men daarboven een gedeeltelijk luchtledig kopglas, dan wordt hierdoor bloed ontlast, en men geeft daaraan den naam van bloedige koppen. — In plaats van glazen gebruikt men tegenwoordig veelal een beker van zeer veerkrachtig kaoetsjoek, op een glazen kelk bevestigd. Door het kaoetsjoek in elkander te drukken, den rand op de huid te plaatsen en dan het kaoetsjoek weder los te laten zoodat het zijne bekervormige gedaante herneemt, brengt men zonder moeite eene luchtledige ruimte voort. Het koppen kan alleen geschieden op eene platte oppervlakte der huid van voldoende grootte en is dus bij magere menschen wel eens zeer moeijelijk.
