Wat is de betekenis van Koppen?

koppen - Werkwoord 1. (ov) (voetbal) een bal een stotende beweging met het hoofd geven ♢ Hij kopte hem het doel in. 2. (ov) de kop verwijderen ♢ Hij ging de tulpen koppen. 3. iets met het kopje naar boven leggen 4. (ov) in een krantenkop vermelden...

Koppen - een artikel van een kop of titel voorzien. Wil jij dat even koppen? heeft dus niets met voetbal te maken. Een kop is altijd in een grotere en vettere letter gezet dan de tekst die erop volgt. Vooral in de sensatiepers worden de koppen in een steeds groter corps gezet.

koppen - regelmatig werkwoord uitspraak: kop-pen 1. met je hoofd een zet geven ♢ hij kopte de bal in het doel Regelmatig werkwoord: kop-pen ik kop jij/u kopt ...

Koppen - in journalistenjargon als werkwoord: berichten; laten weten; als titel van een artikel hebben. Zou de nieuwe betekenis van het woord ‘koppen’ al opgenomen zijn in de binnenkort te verschijnen nieuwe uitgave van de Grote Van Dale? Ik lees het pas de laatste tijd ongeveer elke dag in de krant; het is, als ik mij niet vergis, ook een echt kra...

Lees- en/of schrijfelementen in audio- en videorecorders om magnetische signalen op magneetband te schrijven of daarvan af te lezen.

1. (akkerbouw) Bewerking van de biet, waarbij blad en kop van de wortel worden gescheiden. De kop, die armer is aan suiker dan de wortel doch rijker aan mineralen, heeft een nadelige invloed op de verwerking van de suikerbieten in de fabriek. De juiste plaats van afsnijden is bij de onderste bladaanzet; het snijvlak dient recht en glad te zijn, te...

kleine glazen zuigkolfjes, welke artsen vroeger op de huid plaatsten als prikkeltherapie (eventueel na de huid ter plaatse een acupunctuur te hebben doen ondergaan: „bloedige koppen"), een soort aderlating.

v., kopje.

kikkervisje.

(kopte, heeft gekopt), I. onoverg., (gew.) koppig zijn, een kop tonen; met een kop lopen, wrokken : hij kopt al de ganse dag ; II. overg. en abs., 1. door het zetten van laatkoppen bloed aftrekken; scherven; — de kop afsnijden (inz. van ansjovis); 3. (Zuidn.) toppen; 4. (sport) een bal koppen, met het hoofd opvangen en t...

zijn instrumenten, die vroeger in de geneeskunde werden gebruikt ter vermindering van pijn en ontstekingsverschijnselen. De bewerking heette: koppen zetten. Men onderscheidde droge en natte of bloedige koppen. De eerstgenoemde waren glazen halve bollen met geslepen rand. De lucht er in werd verdund door verwarmen, bijv....

kopte, heeft gekopt; bloed aftrekken door het zetten van laatkoppen; voetbalspel: met de kop de bal opvangen; koppig zijn.

Speciaal bij het voetballen gebruikte techniek van balbehandeling, waarbij de bal met het hoofd opgevangen en teruggestooten wordt. Ofschoon het k. bij geen spel verboden is, wordt het practisch slechts toegepast bij het voetbalspel, omdat hier aanraken van den bal met de handen (uitgezonderd door den doelman) als overtreding gestraft wordt. Door t...

(kopte, heeft gekopt), (overg. en abs.) 1.door het zetten van laatkoppen bloed aftrekken; 2.van de kop ontdoen, toppen: ansjovis, tulpen 3.(sport) een bal —, met het hoofd opvangen en terug- of verder stoten: hij kopt prachtig.

Het begrip koppen heeft 2 verschillende betekenissen: 1. koppen - KOPPEN, (kopte, heeft gekopt), door het zetten van laatkoppen bloed aftrekken; scherven; kaken (van ansjovis). KOPPING, v. (-en), het koppen; scherving; insnijding in de opperhuid. 2. koppen - KOPPEN, (kopte, heeft gekopt), (gew.) koppig, hoofdig zijn; zijn kop toonen; met een kop l...

Koppen is de naam van eene heelkundige bewerking, dienende om de huid op eene bepaalde plaats te prikkelen en hierdoor afleiding te bezorgen aan dieper gelegen deelen. Het geschiedt door boven die plaats door middel van kopglazen of koppen van kaoetsjoek een luchtledig te maken. Hiertoe doet men in zoodanig glas, dat den vorm heeft van een theekopj...

Koppen, bw. gel. (ik kopte, heb gekopt), door het zetten van laatkoppen bloed aftrekken; scherven. *-SNELLER, m. (-s), moordenaar op het oost-indische eiland Borneo, benaming aan de Dajaks gegeven. *-ZETTEN, o. gmv. *-ZETTER, m. (-s), *-ZETSTER, v. (-s), *...PER, m. (-s), *...STER, v. (-s), die laatkoppen zet.

z.n.m. 1. Verhevenheden, gevormd door ’t zeeschuim, die zich boven de baren vertoonen, waar sterke branding gaat. 2. Uitspringende gedeelten van zware of donderwolken. 3. Mannen, personen. Dat vaartuig was met vijftig koppen bemand (had vijftig man aan boord).

Decacuminare, amputare: truncare. 􀀀ποκ􀀀πτειν gal. couper: angl. choppe.