Hermanfried

betekenis & definitie

Hermanfried, de laatste koning der Thüringers en een zoon van Basinus, regeerde aanvankelijk te zamen met zijne broeders Balderik en Berthar, doch doodde laatstgenoemde op aansporing van zijne heerschzuchtige gemalin Amalberga (eene nicht van Theóderïk, koning der Oost-Gothen), en verbond zich tegen eerstgemelde met Theóderïk I, koning der Franken. Toen Balderik overwonnen en gesneuveld was en Hermanfried weigerde volgens zijne belofte de helft van zijn land af te staan aan den Koning der Franken, trok deze met zijn broeder Chlotarius en met de Saksers tegen hem op, versloeg hem in 534 aan de Unstrut, en lokte hem onder voorwendsel van minnelijke schikkingen naar Zulpich, alwaar hij hem, volgens de sage, doodde door hem op eene wandeling van den stadsmuur te werpen. Eene andere sage vermeldt, dat Hermanfried na genoemden veldslag zich verschanst heeft op het kasteel Scheidungen en, toen dit bezweek, op zijn eigen verzoek door zijn schildknaap is omgebragt. Na zijn dood begaf Amalberga zich met hare kinderen naar Italië.