Hermangild, de oudste zoon van Leovigild, koning der West-Gothen, werd in 580 onderkoning in Spanje en trad in het huwelijk met Ingundis, eene dochter van Sigbert, koning van Austrasië, en Brunehilde. Toen hare schoonmoeder (Gundaswintha pogingen aanwendde om haar tot het Arianismus te bekeeren en haar wegens hare wederstrevigheid mishandelde, werd Hermangild door zijn vader geboden, om Sevilla tot residentie te kiezen, alwaar Ingundis hem bewoog, tot de R. Katholieke kerk over te gaan. Zelfs stond hij op tegen zijn vader, doch leed de nederlaag en werd in ballingschap gezonden.
Toen hij voorts wederom troepen verzamelde, werd hij gevangen genomen, en in 58B te Tarragona onthoofd. Volgens sommigen zou zulks geschied zijn om het geloof, weshalve hij later heilig verklaard werd.
Eene orde van den Heiligen Hermangild werd in 1814 door koning Ferdinand VII van Spanje ingesteld voor verdienstelijke militairen van de land- en zeemagt. Zij is in 3 klassen verdeeld en verschaft aan de bezitters een pensioen, wanneer zij na het ontvangen nog 10 jaar in dienst zijn geweest. Het ordeteeken is een gouden achtpuntig kruis met zilveren stralen, en het middelschild draagt het ruiterbeeld van den heiligen Hermangild met het omlauwerd omschrift: „Premio a la constancia militar.”
