Eene stad, in de Pruissische provincie Westfalen, aan weerszijden van de Lutter en aan den voet van het Teutoburger woud in eene bevallige landstreek gelegen, is merkwaardig wegens de nijverheid harer inwoners.
Deze, ten getale van 14000, houden zich bezig met het spinnen van vlas en het weven van linnen, zijden en wollen stoffen; voorts heeft men er eene groote bleekerij, eene looijerij en een aantal andere fabrieken. Die nijverheid is er vooral gebragt door Nederlanders, die in de 16de en 17de eeuw derwaarts de wijk namen. Het hoofdartikel, namelijk gebleekt linnen, gaat van hierover Hamburg en Bremen naar alle landen der Oude en Nieuwe wereld.
