Beauregard (Peter Gustaf), eigenlijk Toutan, noemde zich Beauregard naar eene plantage van zijn vader. Hij werd geboren in 1818 en ontwikkelde zich, als kind van vermogende ouders, in den dampkring der slavenhouders. Na het bezoeken der militaire school te Westpoint, trad hij in 1838 als artillerie-officier in dienst, nam vervolgens deel aan den oorlog tegen Mexico en werd in 1847 kapitein.
Na het sluiten van den vrede zag hij zich belast met het toezigt op openbare werken, maar nam weldra zijn afscheid en werd in 1861, bij den opstand der Zuidelijke Staten, wier zijde hij koos, tot brigade-generaal benoemd. In deze betrekking bestuurde hij den aanval op het fort Sumter. Later was hij bevelhebber van het geheele leger in Virginië en won den slag bij Bull-Run. In April 1862 verloor hij echter door zijne nederlaag bij Shiloh zijn bevel- hebbers-post en zijn krijgsroem.
Toch werd hem in 1853 de verdediging van Charleston opgedragen, en hij kweet zich met goed gevolg van dien last. In April 1864 spoedde hij zich naar Richmond tot dekking dezer stad. In laatstgemeld jaar en in het daarop volgende streed hij echter zóó ongelukkig, dat zelfs Charleston zich overgaf, en Johnston besloot, hem door Lee te vervangen. Zoo is de ster van zijn roem ondergegaan nog vóórdat de zaak, die hem te wapen riep, geheel en al verloren was.
