Een Nederlandsch genees- en natuurkundige, werd geboren te Zierikzee op den 2den April 1711. Op de Latijnsche school te Rotterdam onderscheidde hij zich reeds door aanleg en ijver, zoodat hij in iedere klasse den eersten prijs behaalde en op zijn 15de jaar tot de academische lessen bevorderd werd.
Hij bleef vervolgens een paar jaar bij Willem Vink, lector in de ontleed- , heel- en verloskunde te Rotterdam, en begaf zich vervolgens naar Leiden, waar hij 5 jaren in gemeenzamen omgang met mannen als Boerhaave, Albinus, ’s Gravesande enz. doorbragt. Na zijne promotie reisde hij eerst naar Parijs, waar hij 10 maanden vertoefde , en toen over Rouaan en Dieppe naar Londen; op al die plaatsen zocht hij de gelegenheid op om zijne kennis uit te breiden.
In den herfst van 1732 keerde hij naar zijn Vaderland terug en vestigde zich als geneesheer in zijne geboorteplaats, waar hij weldra om zijne buitengewone bekwaamheid de algemeene achting genoot. Tevens behoorde de natuurlijke historie tot zijne geliefkoosde wetenschappen. Hij heeft belangrijke waarnemingen gedaan omtrent het maaksel en het leven der zeedieren, en zoowel hierover als over onderwerpen van geneeskundigen aard schreef hij onderscheidene verhandelingen, die met grooten bijval werden ontvangen. Hij was lid van onderscheidene buiten- en binnenlandsche genootschappen en overleed den Bde» Maart 1775.
