Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 19-03-2018

Bagration

betekenis & definitie

Van de afstammelingen van dit aanzienlijk geslacht noemen wij Peter, vorst Bagration, een uitstekend Russisch veldheer, die in 1762 in Georgië geboren werd. In 1783 trad hij in dienst van keizerin Catharina. Hij vergezelde den generaal Suwarow in de Poolsche veldtogten van 1792 en 1794, volgde hem naar Italië (1799) en onderscheidde zich zoozeer door zijne dap­perheid en bekwaamheid, dat de generaal hem zijne regterhand noemde.

De overwin­ningen bij Lecco (26 April) en bij Cassano (27 April) op Moreau was men aan zijn be­leid verschuldigd. Desgelijks onderscheidde hij zich aan de Trebia op den 17den , 18den en 19den Junij, waarna hij in den herfst met het leger naar Rusland terugkeerde.

Onder Kutusow was Bagration in 1805 bevelhebber der voorhoede, maar toen Kutusow na de

capitulatie van Ulm (17 October) , die de vereeniging der Russen en Oostenrijkers ver­ijdelde, voor het veel talrijker leger der Franschen moest terugtrekken, ontving Ba­gration het bevel over de achterhoede.

Met deze werd hij, nadat de Franschen den 13den November te Weenen binnengerukt en twee dagen later over de Donau getrokken waren, door Lannes tusschen Hollabrunn en Gun- dersdorf ingesloten.

Op den 16den November deed Murat met 30000 man een aanval op 6000 Russen onder Bagration. Deze bood wederstand, trok met geveld geweer dwars door het Fransche leger heen en bereikte den 26sten het hoofdkwartier te Vischau, waar keizer Alexander hem benoemde tot luitenant-generaal.

Met dergelijk beleid dekte hij den aftogt der Russen na den slag bij Austerlitz. In de jaren 1806 en 1807 streed hij als ge­neraal der voorhoede onder Benningsen in de veldslagen bij Eylau, Heilsberg en Friedland en sloot een wapenstilstand met Murat, welke door den vrede van Tilsit achtervolgd werd.

In het jaar 1809 dwong hij den Zweedschen generaal Döbeln om de Alands-eilanden te verlaten. Na den dood van vorst Prosorowsky voerde hij bevel in de Moldau, maar verloor den slag bij Tartariza en werd in 1810 door Kamenzkoi vervangen. Gedurende den veldtogt van 1812 stond Barclay de Tolly met de eerste afdeeling der West-armee bij Grodno en Bagration met de tweede bij Slonim.

Toen Napoleon I eerstvermelde afdeeling aantastte, vereenigde Bagration zich daarmede bij Smolensk door een stouten marsch, nadat hij in Romanof een Poolsch corps van 6000 man vernietigd en maarschalk Davoust bij Mohilew terugge­slagen had.

Na den ongelukkigen slag bij Smolensk (17 Augustus) bragt hij de achter­hoede met veel beleid van het slagveld, en nadat hij van Kutusow het opperbevel over den linkervleugel verkregen had, greep hij met dezen in den moorddadigen slag aan de Moskwa de Fransche artillerie aan.

Reeds neigde de overwinning naar de zijde van Bagration, toen deze doodelijk gewond nederviel. Hij overleed kort daarna, op den 7den October 1812.

< >