Baboer (Babr, Baber of Babor, namelijk Tijger) is een eeretitel van onderscheidene Aziatische veldheeren en vorsten. Van hen noemen wij:
Baboer Ben-Baisankor (sultan Aboelkasem Baboer Behadoer, of ook Mirza Baboer), een achterkleinzoon van Timoer en een zoon van Baisankor. Deze laatste overleed onder de regering van zijn vader Sjach-Roch, behalve Baboer, twee zonen, Alla-Edewle en Mohammed, achterlatende. Na den dood zijns grootvaders maakte Alla-Edewle zich meester van Herat en Khorassan, Mohammed van Irak en Farsistan, en Baboer moest zich met Dsjordsjan vergenoegen. Weldra wist hij zich in een bloedigen oorlog bijkans het geheele gebied zijner beide broeders te verschaften. Toen hij in 1456 op jeugdigen leeftijd overleed, kon zijn onmondige zoon Mirza Sjach-Mamoed zich niet handhaven op den vaderIijken troon.
Baboer Ben-Omar Sjeich (sultan Sehir Eddin Mohammed Baboer), een nakomeling van Timoer in den 6den graad, een zoon van Omar-Sjeich. Hjj werd geboren in 1483 en beklom, als opvolger zijns vaders, in 1494 den troon van Andekan in het land van Ferganah. Hij wist dien te behouden, hoewel hij door zijne bloedverwanten gedurig aangevallen werd, en veroverde in 1500 zelfs Samarkand. In de engte gebragt door Sjabek-Khan, vorst der
Usbeken, trok hij meer zuidwaarts, veroverde in 1504 Candahar, Ghasna en Kaboel en overschreed in 1519 de Indus. Een opstand in zijn rijk noodzaakte hem, om derwaarts terug to keeren. Zes jaren later (1525) viel hij op nieuw in Pendsjaub, versloeg den Keizer van Delhi en maakte zich meester van den keizerlijken troon van Delhi en Agra. Na eene regering van 5 jaren liet hij bij zijn sterven (1530) het groot-Mongoolsche rijk, door hem gesticht en bijna geheel Hindostan omvattende, aan zijn zoon Hoemajoem-Mirza achter.
Hij was bevoorregt met een forsch en krachtig ligchaam, en onderscheidde zich zoowel door zijne onvermoeide werkzaamheid als door zijne liefde tot de wetenschap. Tevens was hij een bloeddorstige veroveraar, en hij bragt in het zuiden van Azië belangrijke veranderingen tot stand. Zelf heeft hij zijn leven en lotgevallen beschreven in “Baboernameh (het Boek van Baboer)," dat in de Tartaarsche taal opgesteld en door Abdoel Rachim in het Perzisch vertolkt is. Zijne nakomelingen hebben de waardigheid van Groot-Mogol steeds behouden, al was die in den laatsten tijd weinig meer dan eene schaduw.
