Antommarchi (Francesco), geneesheer van Napoleon I op St. Helena, was een geboren Corsikaan en sedert 1812 prosector aan het hospitaal Santa Maria te Florence. In het jaar 1818 werd hij door den Cardinaal Fesch, in naam van Napoleons moeder, overgehaald om zich naar St. Helena te begeven en er geneeskundige hulp te verschaffen aan den Keizer. Deze ontving hem met onverbloemd wantrouwen, doch hij wist weldra de gunst van den veroveraar te verwerven, zoodat hem in diens testament eene som van 100 000 francs werd toegekend.
Na den dood des Keizers begaf hij zich naar Parijs, waar hij het gretig verslonden boek “De laatste oogenblikken van Napoleon (Les derniers moments de Napoléon, 2 vol., Paris, 1825)” uitgaf. Bij zijn voornemen om groote ontleedkundige platen — een nagelaten werk van Mascagni — uit te geven, moest hij met de erfgenamen van dezen een proces voeren, dat ten zijnen nadeele werd beslist. Gedurende den Poolschen opstand belastte hij zich met de regeling der geneeskundige dienst te Warschau, maar keerde weldra terug naar Parijs. Tegen het einde van 1831 begaf hij zich naar Italië en later naar West-Indië, waar hij in 1838 op het eiland Cuba overleed.
