Anijs (pimpinella anisum L.) of anysbevernel is eene éénjarige, uit het Oosten afkomstige plant, die in de zuidelijke gewesten van Europa, zooals in Zuid-Duitschland en soms ook bij ons gekweekt wordt en het anijszaad levert. Het geslacht pimpinella behoort tot de familie der schermbloemigen. De stengel der anijsplant is van boven veelal vertakt en geheel met een kort dons bedekt.
De onderste bladen zijn eenigzins hartvormig, de hoogere vindeelig met wigvormige, gelobde of getande slippen. De bovenste bladen zijn verdeeld in lijnvormige slippen. De bloemschermen hebben meestal 12 stralen. De langwerpigeironde vrucht is digt met een lijn dons bedekt en grijsachtiggroen van kleur. Het anijszaad heeft een eigenaardigen reuk en een specerijachtigen smaak; het bevat vette en aetherische olie, hars en suiker. Men zegt, dat het anijszaad invloed heeft op de afscheiding van de borstklieren en de nieren; het werkt bepaald op de maag en het darmkanaal. Het wordt ter genezing van ingewandsaandoeningen veel gebruikt. Ook de anijsolie, die droppelsgewijs met suiker en ook wel met amandelolie gegeven wordt, komt daartoe te pas. Uitwendig wordt zij wel eens gebezigd, om parasieten op te ruimen. Bijgaande afbeelding vertoont ons in a eene plant op 1/4de der natuurlijke grootte, in b een bloem van boven, in c eene vrucht en in d een doorsnede der vrucht, alles op zesvoudige grootte.
Anijszaad wordt in de keuken gebruikt tot het bereiden van anijsmelk. In sommige streken kruidt men brood of beschuit er mede, in Noord-Duitschland kookt men het met Borsdorfer appels, en men bakt ook wel anijskoek. Wij weten, dat er eene likeur (anisette) van vervaardigd wordt, en dat het anijszaad de kern is in de muisjes der suikerbakkers. Het gebruik van dat zaad vereischt groote behoedzaamheid, omdat het wel eens met vergiftige zaadkorrels is vermengd.
