Twee merkwaardige Zweedsche mannen van dien naam zijn ons bekend. De één, Carl Johan Andersson, in 1827 in Wermland geboren, werd in 1850 door het Geographisch genootschap te Londen belast met het doen van eene ontdekkingsreis in de binnenlanden van Zuid-Afrika. Hij vertrok in dat jaar met F. Gallon van de Walvischbaai, reisde door de landen der Damaras en Ovampos en drong in 1853 en 1854 alleen door tot aan het Ngami-meer. In 1855 keerde hij naar Europa terug, om zijne reisberigten uit te geven.
Zij verschenen onder den titel: “Lake Ngami or explorations and discoveries during four years wanderings in the wilds of South-western Africa” (2 dln. Londen 1855, 2e uitg. 1856), en zijn in het Zweedsch en Hoogduitsch vertaald. Reeds in 1856 keerde hij naar Zuid-Afrika terug en reisde er in 1858 en 1859 met ontzettend veel moeite door het land der Damaras tot aan de rivier Okavango, van waar hij naar Otjitoeo terugkeerde. Hij heeft dezen togt beschreven in “The Okavango-rivèr; a narrative of travel, exploration and adventure” (Londen 1861). Andersson is de onechte zoon van den Engelschman L. Lloyd.
De tweede van dien naam is Nils Johan Andersson, een Zweedsch kruidkundige, den 20sten Februarij 1821 te Gärdserum in Smäland geboren. Hij werd in 1846 leeraar in de kruidkunde te Upsala en in 1847 aan eene school te Stokholm. Hij volbragt vele wetenschappelijke reizen in en buiten Zweden en nam deel aan de reis om de wereld, in 1851 tot 1853 door het Zweedsche fregat Eugenie ondernomen. Een merkwaardig verslag van dien togt, onder den titel: “En Verldomsegling”, is ook in onze taal door de meesterhand van Goeverneur overgebragt en bij Wolters uitgegeven. Andersson werd in 1855 adjunct en botanisch demonstrator te Lund en in 1856 professor en conservator der kruidkundige verzameling aan de Academie van Wetenschappen, alsmede leeraar aan de tuinbouwschool te Stokholm. Door de uitgave van talrijke botanische geschriften heeft Andersson veel bijgedragen tot de kennis van den Skandinavischen plantengroei, terwijl hij tevens over de flora der keerkringsgewesten merkwaardige opstellen heeft geleverd.
