Anastomose is op het gebied der ontleedkunde de vereeniging of zamenvloeijing der twee takken van hetzelfde of van verschillende vaatstelsels, terwijl dat woord ook wel eens gebruikt wordt van de vereeniging van twee zenuwtakken. De gewone anastomose heeft plaats bij vaten van dezelfde soort: bij aderen of slagaderen. Die der slagaderen komt minder dikwijls voor dan die der aderen, maar zij is uit een geneeskundig oogpunt van veel grooter belang, daar zij het slagaderlijk bloed levert aan overgebleven takken eener afgebondene slagader en hierdoor het behoud van het ligchaamsdeel mogelijk maakt, waarin die takken zich bevinden.
Anastomose der aderen vindt men overal in het ligchaam, zoodat daardoor netten en vlechten ontstaan. Vooral het haarvaten-stelsel vormt overal, behalve in de beenderen, in het kraakbeen en in het hoornvlies van het oog, een net van anastomosen. — Op het gebied der kruidkunde is anastomose de vertakking der vaatbundels, welke in de bladeren de sierlijke nerven en aderen vormen, die men tot aan de ontbinding in afzonderlijke vaten kan nasporen.
