Altenstein (Karel, vrijheer von Stein zum), een merkwaardig staatsman, aanschouwde den 7den October 1770 te Ansbach het levenslicht. Hij was de spruit van een oud geslacht, studeerde te Erlangen en te Göttingen, werd als ambtenaar spoedig bevorderd en ontving in 1799 eene ministeriële portefeuille te Berlijn. Tot 1810 stond hij aan het hoofd der financiën; na dien tijd genoot hij eene wetenschappelijke rust tot 1813, en zag zich toen tot civielen gouverneur van Silezië verheven.
Toen in 1817 een afzonderlijk ministerie van onderwijs en eeredienst opgerigt werd, bekwam Altenstein daarvan de portefeuille. Hierdoor kwamen alle aangelegenheden van de kerk en van het onderwijs onder zijn bestuur. De bekwame man ontwikkelde al zijne kracht ten behoeve van zijne gewigtige betrekking, en de Pruissische wet van 1819 op het volksonderwijs drukte het zegel op zijn onvermoeiden arbeid. Ten gevolge van die wet verrees een groot aantal nieuwe scholen, terwijl de bestaande aanmerkelijk werden verbeterd. Hij zorgde voorts voor de opleiding der onderwijzers en gaf aan deze den rang van staatsambtenaren, die aanspraak hebben op pensioen. Daarenboven bevorderde hij het ontstaan van ondersteunings-maatschappijen voor nagelatene weduwen en kinderen van onderwijzers. De gymnasiën ondergingen tijdens zijn bestuur eene belangrijke hervorming; zij werden ingerigt op een eenparigen voet, en de schrandere Minister voorzag hen van degelijke leeraren. In de zaken der seminariën en universiteiten bragt hij weinig verandering, maar ook hier waakte hij, dat de leerstoelen niet door onwaardigen werden bekleed. Minder gelukkig was hij als minister van eeredienst. Zijne welberaamde maatregelen, schoon met de meeste onpartijdigheid voorgesteld, leden schipbreuk op den onwil der kerkelijke partijen. In December 1838 legde de verdienstelijke man zijne portefeuille neder en overleed den 14den Mei 1840.
