Erlangen, eene stad in het Beijersche gewest Mittelfranken en aan de Redwitz gelegen, is verdeeld in de Oudstad en in de Nieuwstad, welke laatste, ter eere van den markgraaf Christiaan Ernst, onder wiens bestuur zij door de Protestanten, ten gevolge der opheffing van het Edict van Nantes uit Frankrijk verdreven, gebouwd werd, ook wel Christian-Erlangen genoemd wordt. Langs de muren der stad loopt de spoorweg, alsmede het Ludwigs-Donau-Main-kanaal. Zoowel de Oudals de Nieuwstad zijn regelmatig aangelegd en hebben breede straten en ruime pleinen. Het aantal inwoners bedraagt er omstreeks 13000; zij belijden bijna alle de Luthersche godsdienst.
Men heeft er eene universiteit, een gymnasium, eene nijverheidsschool enz. Tot de merkwaardigste gebouwen behooren die der universiteit, — voorts de schouwburg en het krankzinnigengesticht. Op het marktplein verrijst er het door Schwanthaler gemodelleerd standbeeld van markgraaf Friedrich, den stichter der hoogeschool, en men vindt er ook een gedenkteeken van den aanleg van het Ludwigs kanaal, waarvan het beeldhouwwerk desgelijks door Schwanthaler vervaardigd is. De nijverheid bloeit er ongemeen; men vindt er kousen- en handschoenenfabrieken, eene spiegel- en eene tabaksfabriek, eene katoenspinnerij, onderscheidene fabrieken van voorwerpen van hoorn, benevens een aantal brouwerijen. De universiteit dagteekent van 1743 en telt in onzen tijd omstreeks 500 studenten. Het universiteits-gebouw is het voormalig slot van den markgraaf; men heeft er eene boekerij van 100000 deelen en 1000 handschriiten, alsmede een aantal academische verzamelingen. Ook vindt men er in verband met de universiteit een ziekenhuis, een gesticht voor kraamvrouwen, eene snijkamer, een botanischen tuin, enz.
