Algarotti (Francesco, graaf), een uitstekend Italiaansch schrijver, werd geboren te Venetië den 11den December 1712. Hjj studeerde eerst in zijne geboorteplaats en later te Rome en Bologna. Met ijver legde hij zich toe op de natuur- en ontleedkunde en begaf zich op 20-jarigen leeftijd naar Parijs, waar de uitgave van zijn “Newtonianisme per le donne” (voor de vrouwen) veel opgang maakte. Hjj toefde bij afwisseling te Parijs en te Cirey bij de marquise du Chatelet.
Toen hij van eene reis naar Rusland terugkeerde, kwam hij te Rheins- berg , in kennis met den Pruissischen troon-opvolger, later Frederik II, die na het aanvaarden der kroon hem tot zich riep, in den gravenstand opnam en tot kamerheer benoemde (1747). Ook koning Augustus III van Polen was zeer met Algarotti ingenomen en schonk hem den titel van geheimraad. Algarotti hield nu eens te Berlijn, dan weder te Dresden zijn verblijf, en keerde vervolgens naar zijn vaderland terug (1754), waar hij zich te Venetië, te Bologna en Pisa vestigde. Hjj overleed in laatstgenoemde stad op den 3den Maart 1764. Zijne tjjdgenooten stelden zijn oordeel over de voortbrengselen der schoone kunst zeer op prijs. Zijne geschriften dragen de blijken van uitgebreide kennis en tevens van ongemeene geestigheid. Zij zijn uitgegeven te Venetië in 17 deelen (1791 tot 1794).
