Alberti (Leon Battista), een Florentijnsch bouwkundige, schilder en dichter, werd in 1398 uit een oud en aanzienlijk geslacht geboren. Hij was met eene verwonderlijke verscheidenheid van talenten begaafd. Niet alleen was hij een van de beste organisten van zijn tijd, maar zelfs bragt hij Aldus Manutius in den waan, dat een door hem geschreven tooneelstuk, Philodoxius getiteld, van een ouden blijspeldichter, Lepidus genaamd, afkomstig was. Vooral schitterde hij op het gebied der schoone bouwkunst.
Hij zocht den zuiveren Griekschen stijl wederom in te voeren, zoo als blijkt uit onderscheidene kunstgewrochten, bij voorbeeld de dubbele Loggia van het paleis Rucellai te Florence, waar ook andere werken van hem aanwezig zijn, en in de kerk van St. Andreas en Sebastiaan te Mantua. De San-Francesco-kerk te Rimini, in spitsbogenstijl opgetrokken, wordt als zijn meesterstuk beschouwd. Paus Nicolaas V raadpleegde hem steeds bij het verfraaijen van Rome. Alberti overleed te Florence (volgens anderen te Rome) in het jaar 1472, een voortreffelijk boek “De re aediflcatoria” nalatende.
