Agassiz (Louis), een van de voortreffelijkste natuuronderzoekers onzer eeuw, is de zoon van een predikant en werd den 28sten Mei 1807 te Orbe in Waadland geboren. In 1811 bezocht hij het gymnasium te Biel in het kanton Bern, daarna de hoogeschool te Lausanne en eindelijk die te Zürich, Heidelberg en München, waar Döllinger, Leuckhard, Schelling, Tiedeman, Oker, Leonhard en anderen zijne leermeesters waren. De rijke muséa dier steden en zijne talrijke reizen bevestigden zijne schreden op den weg van het onderzoek der natuur. Het overlijden van den Heer von Spix, die met von Martius Braziliën had bezocht, gaf hem aanleiding om zich toe te leggen op de kennis der visschen.
Hij werd namelijk belast met de beschrijving van 116 soorten van visschen, door von Spix in Braziliën verzameld, — een werk, dat met 91 platen het licht zag {Pisces etc., quos collegit et pingendos curavit Spix, descripsit Agassiz, München 1829—1831). Na de uitgave van dit werk deed hij onder-scheidene togten door Midden-Europa, om overal de visschen gade te slaan. Het uitmuntende, maar onvoltooide geschrift: Histoire naturelle des poissons d’eau douce de l’Europe centrale is daarvan de vrucht. Later gaf hij zijne onwaardeerbare Recherches sur les poissons fossiles, — een boek, dat met 311 steendrukplaten van 1833 tot 1842 te Neufchatel is verschenen.
Agassiz was inmiddels benoemd tot hoogleeraar in de natuurlijke historie te Neufchatel en vond er in E. Desor en K. Vogt ijverige medewerkers voor zijn geschrift over de fossiele visschen. Na een bezoek der muséa in Engeland schreef hij een werk over de visschen van den ouden rooden zand-steen. In zijne geschriften Description des échinodermes fossiles de la Suisse, Neufchatel 1839—1842, Monographies d’échinodernes vivants et fossiles, Neufchatel 1838—1842 (nog onvoltooid) en in zijne Etudes critiques sur les mollusques fossiles, Neufchatel 1840, bleef hij zich op hetzelfde gebied bewegen, maar vooral verwierf hij zich een grooten roem door zijne nasporingen over de gletschers (Etudes sur les glaciers, Neufchatel 1840). De uitkomsten van zijn voortgezet onderzoek over die aangelegenheid nam hij op in zijn Système glaciaire, ou recherches sur les glaciers, Paris 1847, avec atlas. A. Guyot en E. Desor waren daarbij zijne medewerkers.
In het jaar 1846 is Agassiz naar Noord- Amerika vertrokken, waar hij tot hoogleeraar aan de Lawrence Scientific School te New-Cambridge bij Boston was benoemd. In 1851 werd hij tot dezelfde betrekking geroepen te Charleston. Aan latere benoemingen te Berlijn en te Edinburg heeft hij geen gehoor gegeven. Ook in zijn nieuw vaderland zijn reeds onderscheidene geschriften van hem in het licht verschenen, zoo als berigten over wetenschappelijke reizen {Lake superior, Boston 1850), eene lntroduction to the study of natural history (Newyork 1847). Lectures on comparative embryology (Boston, 1849), Principles of zoölogy (Boston 1848), Contributions to the natural history of N. America (Boston, 1858) Geological sketches (London 1866) enz. Vooral de afbeeldingen, welke tot opheldering der werken dienen, worden zeer geroemd. In 1865 heeft hij met eenige natuurkundigen een belangrijken togt volbragt door Braziliën.
