De erfopvolging zonder aanwezigheid van een testament welke door die beide woorden wordt aangeduid — was bij de Romeinen eene uitzondering. Deze beschikten gewoonlijk gedurende hun leven over hunne nalatenschap. Gebeurde bij hen eene erfopvolging ab intestato, dan was zij geheel anders dan bij ons.
Bij ons erven in zoodanig geval de naaste bloedverwanten, zoowel mannen als vrouwen; bij hen werden bij zulk eene gebeurtenis alleen de naaste mannelijke stamhouders bezitters der erfenis. Bij de Germanen ging de nalatenschap steeds ab intestato op de naaste bloedverwanten over. De Romeinsche gewoonte is ook thans nog in vele landen van Europa, vooral bij adellijke familiën in zwang.
