Johan Hendrik Caspar Kern (1833 —1917) was de naam van een groot Nederlands geleerde, die zich bezighield met de studie van de klassieke talen en die van Indië en het Verre Oosten. Hij werd te Poerworedjo op Java geboren, kwam nog zeer jong met zijn ouders in Nederland, studeerde te Leiden in de letteren en behaalde daar in 1855 den doctorsgraad.
Dr. Kern was eerst gedurende enige jaren leraar aan het Athenaeum te Maastricht; zijn bekendheid als geleerde was toen reeds zó groot, dat hij werd benoemd tot professor in het Sanskrit aan het „Queenscollege” te Benares in Brits-Indië.
Teruggekeerd in Nederland, aanvaardde hij een benoeming tot hoogleraar aan de Leidse Universiteit, waar hij ononderbroken gedurende acht en dertig jaar college heeft gegeven.Na het bereiken van den 70-jarigen leeftijd (in ons land de wettelijk vastgestelde leeftijdsgrens voor hoogleraren) vestigde hij zich te Utrecht. Prof. Kern heeft een groot aantal werken geschreven, die getuigenis afleggen van zijn enorme geleerdheid en studiezin, maar voordat jullie in staat zult zijn, om deze geleerdheid volledig te verwerken, zul je nog wel menig jaartje moeten doorgroeien en doorleren.
