Mullebrouck (1984) geeft de verwensing kus mijn broek! Het zou wellicht te overwegen zijn om in broek (‘datgene wat een achterwerk bedekt’) een metoniem te zien van aars. De emotionele betekenis van de verwensing duidt op minachting, ergernis enz. Zij blijft beperkt tot Vlaanderen.
De twee eerste regels van een verwensingsversje luiden in Vlaanderen: Al wat je zegt, ben je zelf//Met je broek in de helft. De tweede regel is elliptisch en luidt voluit [ val] met je broek enz. De regel drukt minachting, afkeer enz. uit en kan weergegeven worden met ‘ik kots van je’.
Voor andere varianten in het verwensingsversje Wat je zegt, ben je zelf zie elf, helft, koffiemelk, lepel, melk, tiet, touw en verf.
