parelen, kogelvormige voortbrengselen van verschillende soorten der Vogelmossels (zie Aviculacea), veel gebruikt als versiersel. De kostbaarste P. komen van de pareloester, Meleagrina margaritifera, en de parelmossel, TJnio margaritifera, waarvan de eerste in de Indische zee, bij Ceylon, Java, Sumatra, Japan en Borneo, de andere in Beieren en .Saksen in rivieren en beken gevonden wordt.
De P. zijn ophoopingen van dezelfde stof, die het inwendige der schelpen met paarlemoer bekleedt, welke ophoopingen door verwonding of beschadiging van den mantel van het dier, door het indringen van vreemde lichaampjes, zand of dergelijke, door ingewandswormen enz. ontstaan kunnen. Men heeft daarom ook door kunstmatige verwonding P. doen ontstaan. De P. zijn meest witachtig van kleur, echter heeft men ook gele, loodkleurige en zwarte. De waarde der P. hangt vooral van de grootte af; men heeft ze als een kleine walnoot, doch uiterst zeldzaam, verder kers-P., die de grootte dier vrucht hebben, en ook zeer kostbaar zijn. In gedaante onderscheidt men ronde, besvormige, uivormige, onregelmatige enz. De zee-P. hebben de meeste waarde.
De paarl, die Cleopatra, volgens het verhaal, in azijn opgelost op de gezondheid van Antonius zou gedronken hebben, werd op Vs miliioen gulden geschat. Ben andere van de grootte en gedaante van een duivenei, La Peregrina genaamd, die aan Philips II, koning van Spanje, werd aangeboden, had een waarde van 80.000 ducaten. De P. worden verkregen door ze met behulp der van jongs af daartoe opgeleide duikers uit zee op te visschen, wat altijd een zeer moeilijk en gevaarlijk bedrijf is. Men bedient zich ook wel van de duikerklok voor deze visscherij. De opgevangen schelpen bevatten van 8 tot 12 P., doch zij worden niet in alle gevonden. Sinds lang verstaat men de kunst P. na te maken.
