(Lysandros) spartaansch veldheer, overl. 394 v. Chr., erlangde in 407 het bevel over de spartaansche vloot, juist toen Alcibiades het krijgsgeluk naar de zijde der Atheners had doen keeren.
Met hulp van Cyrus den jongeren vermeerderde hij snel zijn strijdkrachten en overwon de vloot des vijands bij Notium, toen Alcibiades afwezig was en diens onderbevelhebber Antioehus het kommando er over voerde. Na de nederlaag van de Spartanen onder Callicratidas in den slag bij de Arginusen (406) werd hem in diens plaats het bevel over de schepen gegeven, doch met den titel van onderbevelhebber, daar de wet te Sparta verbood, tweemaal denzelfden persoon tot opperbevelhebber te benoemen. In 405 maakte hij zich bij den Aegos Potamos van het grootste gedeelte der atheensche schepen meester, zeilde dan naar Athene, dat door de beide koningen Agis en Pansanias te land werd aangevallen, en veroverde deze stad, waardoor een einde werd gemaakt aan den Peleponnesischen oorlog. ,De bondgenooten der Atheners in Klein-Azië en op de eilanden werden door hem mede aan Sparta onderworpen en ontvingen harmosten (zie Lycurgus en Sparta) tot bestuurders. In Sparta begon men evenwel naijverig op zijn roem te worden, ja zelfs hem te mistrouwen, daarom verbleef hij eerst eenigen tijd buiten de muren der stad en leefde daar in groote afzondering, inmiddels plannen beramend om het erfelijik koningschap te Sparta ai te schaffen en door een koningschap bij keuze te doen vervangen. In 394 werd hij met een leger naar Beotië gezonden, doch sneuvelde er in den slag bij Haliartus.
