van grieksch kuriakon, d.i. (huis) des Heeren, van kurios, Heer; het huis des Heeren, een christelijk bedehuis, doch ook een bedehuis van Joden en heidenen. Verder een der christelijke geloofsbelijdenissen; een vereeniging van personen, die dezelfde godsdienstige belijdenis zijn toegedaan en als zoodanig een eenheid vormen in en tegenover den staat; kerkelijke gemeente.
Nog noemt men K. de gezamenlijke belijders van den christelijken godsdienst, en als zoodanig spreekt men in de r.-k. K. van: strijdende K., d.i. de ledematen op aarde, die strijd voeren tegen de zonde, het vleesch en den duivel; lijdende K., d.i. de zielen in het Vagevuur (zie ald.), en de zegepralende K., d.i. de gelukzaligen in den hemel. Als scheepsterm beteekent K. de voorkajuit, die van de eigenlijke kajuit door een schot gescheiden is.
