of Kwiklegeering. Verbinding van kwikzilver met eenig ander metaal.
Het kwik verbindt zich met vele metalen tot de zoogenaamde amalgama’s, die hij overvloed van kwik vloeibaar, bij eene geringere hoeveelheid daarvan vast zijn. Reeds de aanwezigheid van eene zeer kleine hoeveelheid van een vreemd metaal is toereikend om de vloeibaarheid van het kwik te doen verminderen, als ook zijne andere physische eigenschappen aanmerkelijk te veranderen.De amalgama's kunnen deels onmiddellijk door samenbrengen der metalen met kwikbereid worden (zilver, goud, koper, lood enz.), deels bereidt men ze door sojiumamalgama met de chloormetaaloplossingen te behandelen (b. v. met ijzerchloruur, chloorcalcium enz.), of ook door electrolyse, waarbij het kwik de negatieve pool vormt.
De goud- en zilveramalgama’s dienen tot de vuurvergulding en verzilvering; in de natuur komt een kristallijn zilveramalgama voor.
Het tinamalgama dient tot het bedekken der spiegels; op dun tinblad wordt kwik gegoten en daarover de glazen plaat geschoven; oor schuins stellen en drukken wordt het overvloedige kwik verwijderd. Zie Spiegel
Het amalgama van 1 d. zink en 12 d. kwik dient tot de valsche vergulding van het koper, hetwelk daarmede gekookt wordt onder toevoeging van zoutzuur en wijnsteen.
Het kwik verbindt zich met het potassium en het sodium onder ontwikkeling van warmte tot vaste amalgama’s, die het water ontleden.
In de gekristalliseerde amalgama’s komen de metalen in reden van de aequivalenten voor; door hitte wordt uit de amalgama’s het kwik vervluchtigd. Zie voorts Kwikzilver.
