ZENDING, v. (-en), het zenden;
—, (-en), wat gezonden wordt: zending van M. M.;
— opdracht, taak, iets wat vervuld of verricht moet worden : hij kreeg eene zending naar Berlijn;
— (fig.) gezantschap, legatie;
— (ook) missie, standplaats van geestelijken ter bevordering van het christendom onder de heidenen; de inwendige zending, de bevordering van de prediking des evangelies binnenslands.
