VERTUIEN - (vertuide, heeft vertuid), (zeew.) het tuianker uitwerpen ; een schip vertuien, een schip tusschen twee ankers vastleggen; langsstrooms vertuien, een anker recht voor- en een ander recht achteruitleggen; (fig.) ergens vertuid liggen, zich ergens bevinden waar men door eigen schuld niet gemakkelijk vandaan kan raken. VERTUIING, v. het vertuien.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
